Na początku były…mamuty

… i nie będę tu pisać o ewolucji czy powstawaniu świata w 7 dni – to nie to miejsce ani czas. Przenieśmy się o lata świetlne w przeszłość, czyli jakieś 9 lat ? Nasz świat to obraz pisku chłopca, który chodził z kilkoma pieluchami, swoim przyjacielem Pajtkiem (do tej pory jest z Olim) oraz butelką do picia. Każdy dzień podszyty był strachem i niepewnością, a jedyne chwile wytchnienia to kiedy zawieszał się na bajce Disneya ( o matko!! Jak to! On wtedy oglądał bajki?) lub próbował lepić z ciastoliny, lub plasteliny. Jego pierwsze próby to oblepianie figurki zebry ciastoliną i stworzenie słonia/mamuta. Serio! Nie wiem co to było!

Kilka lat później było już znacznie lepiej, terapia ogarnięta, Oli całkiem nieźle radzi sobie społecznie i staje przed ogromnym wyzwaniem rewolucji w swoim życiu, czyli zmiana domu i szkoły. Nikt (no dobra ja tak, ale szaaaa, bo wyjdzie, że się wymądrzam) nie spodziewał się, że dzięki temu swoje „robótki” przekształcą się w coś więcej. I tak powstaje pierwsza, najpiękniejsza – dla mnie – niepowtarzalna rzeźba Oliwiera!

To był dopiero początek przygody.

Oliwier, tworząc zawsze ma flow związany z jakąś bajką. To osobny temat jak bajki wpłynęły na Jego rozwój. Kiedyś o tym opowiem, dziś tylko polecę Wam film „Życie animowane”, które trochę zobrazuje jak się u nas toczy życie. Wracając – Oliwier miał wtedy fascynację „Epoką lodowcową” więc namiętnie konstruował kolejne i kolejne figurki. Każda z nich niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju, coraz bardziej dopracowana i z detalami. Poniżej kilka zdjęć z naszej kolekcji, która sukcesywnie się powiększa o ile na topie po raz kolejny jest „Epoka lodowcowa” 😉

Pierwsze trzy mamuty „Mańki ” z kolekcji.

Z upływem czasu figurki są bardziej wypracowane, realistyczne i już praktycznie w całości wykonywane przez Oliwiera…oprócz oczywiście wstawiania rzeźb do wypalania do pieca choć nie powiem zapędy są!